Ook voor liefhebbers van verhalen is dit WK voetbal een hoogmis. Je merkt hoe sommige spelers en ploegen bij velen sterk tot de verbeelding spreken, en dat dit niets met voetbalprestaties van doen heeft.
Niet-voetballiefhebbers stellen ineens vast dat ze zelf ook al die wedstrijden van exotische ploegen aan het volgen zijn en dat ze ook dat bombardement van talkshows vooraf, tussendoor en achteraf tot het bittere einde uitzitten (al is het in deze digitale tijden natuurlijk onbegonnen werk om zo’n WK te ontlopen, if you can’t beat them, join them).
Van de meeste wedstrijden in Rusland zullen we ons over enkele jaren – of zelfs al over enkele maanden – de uitslag met de beste wil van de wereld niet meer herinneren. Toch zullen bepaalde wedstrijden blijven hangen. En die kun je nu al voorspellen. Omdat er een systeem in zit.
Obstakels overwinnen
Zullen we bijvoorbeeld snel vergeten: de openingswedstrijd van de Russen, 5-0 tegen Saoedi-Arabië.
Mensen zien graag hoe andere mensen tegen obstakels opbotsen, hoe ze die proberen te slopen, keer op keer, in het zweet des aanschijns. Ze mogen het niet cadeau krijgen, moeten ervoor vechten. Dat is wat verhalen zo aantrekkelijk maakt. Een ploeg die met de vingers in de neus wint, dat inspireert niet, dat is geen verhaal.
IJslandse dwergen
Een ploeg die ondanks alles toch nog wint (of niet verliest), een speler die ondanks alles toch scoort: daar is het veel kijkers om te doen in dit WK.
Daarom hebben we al snel sympathie voor de underdog, voor de dwerg die de reus probeert te vloeren, voor de Iraniërs die zich de ziel uit het lijf lopen tegen Spanje (Iran dat op de koop toe geen sponsor vond als gevolg van de Amerikaanse boycot en dan maar zelf zijn truitjes ging kopen), voor de IJslanders die het Argentinië van Messi in bedwang houden.
(Argentinië heeft het wel vaker lastig met dwergen, denk maar aan het kleine België dat in 1982 de reus vloerde in Camp Nou, dat was nog eens een openingswedstrijd om te onthouden.)
Ronaldo
Daarom ook spreken verlossende doelpunten zo tot de verbeelding, vooral als ze in de laatste minuut vallen. Zoals de goal van Harry Kane, die Engeland de verlossing bracht tegen Tunesië.
En natuurlijk de goal van Cristiano Ronaldo tegen Spanje, die Portugal in extremis een gelijkspel opleverde. De seconden tikken genadeloos weg, de Spaanse muur staat perfect opgesteld, de helft van de wereld hoopt dat Ronaldo zal falen, de nederlaag wenkt. En toch – als je een zin met “en toch…” kunt beginnen, dan heb je een verhaal – en toch, ondanks die immense druk, maakt hij die goal, een goal die we ons nog lang zullen herinneren, en niet zozeer vanwege Ronaldo’s traptechniek maar vanwege het verhaal waarin hij toen, in die laatste seconden, speelde.
Rode Duivels
En de Rode Duivels? Dat is een ander verhaal. Op veel tornooien de underdog geweest, daardoor meer dan eens boven zichzelf uitgestegen. Perfecte dwergen.
Maar nu zijn het geen dwergen meer, bezweert het leger voetbalanalisten ons. Reuzen zouden het geworden zijn. En dat is even wennen.
Want ook reuzen hebben een obstakel nodig, ook zij moeten een schier onmogelijke uitdaging zien te vinden die het beste in henzelf naar boven haalt, een nog grotere reus waardoor ze weer in die dwergenrol kunnen kruipen. En op zo’n WK hebben reuzen geen keuze: alleen het behalen van de wereldtitel, de zo goed als onbereikbare ultieme triomf, kan zo’n superreus zijn.
Als de Rode Duivels wereldkampioen willen worden, dan zal dat niet alleen te danken zijn aan de flitsen van Hazard en de passes van De Bruyne. Het zal ook en vooral afhangen van de mate waarin ze zelf geloven in hun nieuwe uitdaging. Een WK win je niet met goed voetbal, maar met een goed verhaal.
Wil je zelf aan de slag gaan met storytelling? Verhalenmakers maakt niet alleen verhalen, we helpen je ook verhalen maken, onder meer via opleidingen storytelling.
